ស៊ូរ៉ោះ អាល់ហើស្សរ៍

អ្វីៗដែលមានឯមេឃទាំងឡាយ និងអ្វីៗដែលមានឯភពផែនដី បានសូត្រធម៌ បរិសុទ្ធជូនអល់ឡោះ ហើយលោកជាអ្នកមានអានុភាព ជាអ្នកមហាគតិបណ្ឌិត

លោកដែលបានបញ្ចោញពួកដែលបានអជំនឿ ក្នុងចំណោមក្រុមអះលីគីតាប ពី ភូមិដ្ឋានរបស់ពួកគេ នៅកំណែនលើកដំបូង។ ពួកអ្នកមិនបាននឹកស្មានថា ពួក គេនឹងចេញឡើយ ហើយពួកគេបាននឹកស្មានថា ការពិតបន្ទាយរបស់ពួកគេ អាច ការពារពួកគេពីអល់ឡោះ រួចមក ទណ្ឌកម?អល់ឡោះបានដល់ទៅពួកគេតាម លក្ខណៈដែលពួកគេមិនគិតស្មានដល់ ហើយលោកបានបោះការភ័យរន្ធត់ទៅក្នុង ចិត្តរបស់ពួកគេ ពួកគេផ្តួលរំលំគេហដ្ឋានរបស់ពួកគេ ដោយដៃពួកគេផ្ទាល់ និង ដោយដៃពួកដែលមានជំនឿ ដូចនេះ ចូរពួកអ្នកទទួលយកជាមេរៀនចុះ ឱបណ្តា អ្នកដែលប្រកបដោយការឈ្វេងយល់!

ហើយប្រសិនបើអល់ឡោះមិនបាន ចារទៅលើពួកគេនូវការជម្លៀសទេនោះ ពួកគេប្រាកដជាត្រូវបានលោកធ្វើ ទណ្ឌកម្មនាលោកិយ ហើយសំរាប់ពួកគេ នៅលោកអវសាន គឺទណ្ឌកម្មនរក

ទាំងនេះ ដោយសារពួកគេបានប្រឆាំងនឹងអល់ឡោះ និងរ៉សូលរបស់លោក។ ជនណា ដែលបានប្រឆាំងនឹងអល់ឡោះ ការពិតអល់ឡោះជាអ្នកតឹងរ៉ឹងបំផុត នៃការធ្វើទោស

ដើមលម៉ើមួយណាក៏ដោយដែលពួកអ្នកបានកាប់ផ្តួល ឬពួកអ្នកបានទុកវាឱ្យនៅ ឈរនៅលើគល់ៗរបស់វា ក៏ដោយសារតែការអនុញ្ញាតរបស់អល់ឡោះដែរ ហើយ ដើម្បីលោកនឹងធ្វើឱ្យថោកទាបចំពោះពួកខិលខូច

ហើយអ្វីដែលអល់ឡោះបាន ប្រទានទ្រព្យជ័យភណ្ឌពីពួកគេទៅលើរ៉សូលរបស់លោក ហើយពួកអ្នកមិនអាចនាំមក នូវសត្វសេះណាមួយនិងសត្វអូដ្ឋណាមួយឡើយ ក៏ប៉ុន្តែអល់ឡោះ លោកនឹងផ្តល់សិទ្ធិ អំណាចចំពោះរ៉សូលលោកទៅលើជនណាដែលលោកប្រាថ្នា។ ហើយអល់ឡោះជាអ្នក មានសមត្ថភាពនៅលើសព្វសារពើ

អ្វីដែលអល់ឡោះបានប្រទានទៅលើរ៉សូល លោក ពីទ្រព្យជ័យភណ្ឌរបស់អ្នកស្រុកភូមិទាំងឡាយ គឺជាកម្មសិទ្ធិរបស់អល់ឡោះ សំរាប់រ៉សូល និងសំរាប់ញាតិវង្ស និងកូនកំព្រា ជនក្រីក្រ និងអ្នកដំណើរ ដើម្បីកុំឱ្យ វិលវល់ ក្នុងចំណោមពួកអ្នកមាននៃពួកអ្នកប៉ុណ្ណោះ។ ហើយអ្វីដែលរ៉សូលបានផ្តល់ ទៅពួកអ្នក ចូរពួកអ្នកទទួលយកវា ហើយអ្វីដែលគេបានហាមឃាត់ពួកអ្នកនោះ ចូរពួក អ្នកបញ្ឈប់។ ហើយចូរពួកអ្នកគោរពកោតខ្លាចអល់ឡោះ។ ការពិតអល់ឡោះ ជាអ្នក តឹងរ៉ឹងបំផុត នៃការធ្វើទោស

សំរាប់ពួកទីទ័លក្រដែលភៀសខ្លួន ដែលពួកគេត្រូវគេ បណ្តេញចេញពីភូមិដ្ឋានរបស់ពួកគេ និងពីទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ពួកគេ ពួកគេស្វែងរក ការអនុគ្រោះ និងការយល់ព្រមពីអល់ឡោះ ហើយពួកគេជួយអល់ឡោះ និងរ៉សូល លោក។ ពួកទាំងនេះហើយ ជាពួកដែលជឿពិត

ហើយពួកដែលរស់នៅស្រុកម៉ាទីណះ និងមានជំនឿ តាំងពីមុនពួកគេទាំងនេះ ពួកគេស្រលាញ់ពេញចិត្តចំពោះពួកដែលបាន ភៀសខ្លួនទៅកាន់ពួកគេ ហើយពួកគេគ្មានសោះនៅក្នុងទ្រូងរបស់ពួកគេ នូវសេចក្តី ត្រូវការណាមួយ នៃអ្វីដែលគេបានផ្តល់ទៅពួកគេ ហើយពួកគេផ្តល់អាទិភាពលើស ពីខ្លួនពួកគេផ្ទាល់ ទោះបីមានការខ្វះខាតនឹងពួកគេយ៉ាងណាក៏ដោយ។ ហើយជនណា ដែលគេការពារនូវភាពកំណាញ់របស់ខ្លួនគេផ្ទាល់ ពួកនេះហើយជាពួកជោគជ័យ

ហើយពួកដែលបានមកដល់បន្ទាប់ពីពួកគេទាំងនេះ ពួកគេនិយាយថា ឱម្ចាស់របស់ យើង សូមលោកមេត្តាអភ័យទោសឱ្យយើង និងឱ្យពួកបងប្អូនយើងដែលបានជំនឿមុន យើង ហើយសូមលោកមេត្តាកុំដាក់ទៅក្នុងចិត្តរបស់យើង នូវគំនុំមួយចំពោះពួកដែល បានជឿ ឱម្ចាស់របស់យើង! ការពិតលោកជាអ្នកមេត្តាករុណាអាណិតអាសូរបំផុត